loza-szydercow

tak moglabym chyba zatytulowac rodzial mojego zycia jaki sie teraz dzieje. paradoks. najpierw dostaje opierdol. niesluszny. a potem wszystko, co zostalo mi zarzucone po kolei sie wydarza. ot, magia zycia codziennego. i tak sie teraz dzieje. zostalam zaproszona przez jednego jej kolege do jej bylego-faceta-ktorego-nadal-szalenie-kocha. gdzie mialam sie spotkac z trzema innymi jej kolegami, ale nie poszlam bo sie spotkalam z jej bylym. ona oczywiscie nie mogla o niczym wiedziec. bo ze mna nie rozmawia a oni jej nic nie mowia. nie chcialabym sie obudzic ze swiadomoscia, ze ktokolwiek mnie tak traktuje jak ja traktuja jej koledzy.

kiedy rozwazalam pojscie na ta impreze nie poszlam w koncu bo stwierdzilam, ze mimo iz bym bardzo chciala byc soba i robic to co lubie to jednak nie potrafie tego robic, jezeli mam swiadomosc ze robie komus w ten sposob chociazby przykrosc. nawet gdy jest to ktos bez kogo zupelnie dobrze  mi sie zyje i kogo [juz] nie szanuje. paradoks! moje zycie sklada sie z samych sprzecznosci i nieporozumien.

pytales co to znaczy??? oto odpowiedz...

zycie rozpierdolilo mi sie w ciagu jednej wiadomosci na kawaleczki. wczoraj to bylo. chcialam opowiedziec o tym w miare obiektywnie. nie umialam znalezc slow, ktore oddalyby jak bardzo sie boje. ale plakalam z przerazenia przez kazde slowo. placze z przerazenia od wczoraj bez przewy. moj rozmowca, kiedy skonczylam, powiedzial:

 - K. przyjdzie dzisiaj do mnie na 22. posprzatalam mieszkanie nawet! to sie dzieje na prawde!

taaak... to chyba jako tako wyjasnia zwrot "zajebiscie nierozumiem".

wypowidzialam. w kazde z osobna wierzylam kiedy mowilam. teraz kazde z osobna jest herezja. nie chce miec z nimi juz nic wspolnego.

paradoks slow polega jednak na tym, ze wlasnie w chwili gdy je emituje wiaza sie ze mna nierozerwalnie. nieuwolnione slowa sa zatem najlepsze. nie klamia. nie rania.

po co ja to robie???

to chyba jedyna rzecz jaka laczy mnie z ludzmi. ja ich zajebiscie nie rozumiem. nie probuje - ale to juz tylko kwestia wygody. nie chce mi sie wnikac  w pokrecone historie milosne, zawilosci zobowiazan kredytowych, paradoks egzaminow uczelnianych, beznadzieje sytuacji politycznje. ja pierdole - takimi problemami zyja ludzie z ktorymi mam stycznosc. a ja tylko sie dziwie, ze malo komu przyjdzie do glowy spojrzec na to wszystko w ujeciu bardziej abstrakcyjnym. oderwanym od niezaprzeczalnego centrum swiata wlasnej osoby. phi.

nadmiar wrazen. przezyc. bodzcow. powoduje to poczucie pustki. nicosci wrecz. mam wrazenie ze nic sie nie dzieje. spowszednial mi stres. spowszednialo mi nazdwyczajne zycie. jdnak fajnie jest upic sie raz w tygodniu. pojsc na impreze w piatek. nudzic sie przez caly tydzien. wtedy jak cos sie wydarzy to przynajmniej latwo to docenic. jak mam za duzo pomyslow, kiedy mam za duzo mozliwosci muj zegar umiera.